از نظر آموزشی، یاد گرفتن برنامه نویسی برای یک کودک یا نوجوان، باعث ایجاد تصویری منطقی تر از فرایند کار کامپیوترها می شود؛ به نحوی که دیگر در هنگام تفکر در مورد یک سیستم کامپیوتری، یک شبکه و یا یک نرم افزار، به دید یک فرایند علّی و کاملا منطقی آن را بررسی می کنند و تصوری غیر واقعی و جادوگرانه از این سیستم ها در ذهن شان ایجاد نمی شود. ضمن این که، آموزش برنامه نویسی و رویکردهای برنامه سازی، در کنار ایجاد یک تفکر منطقی و مسلط تر، شامل آموزش و تقویت سایر مهارت ها، از جمله ریاضیات و منطق نیز می شود، و نسبت به رویکردهای سنتی، ماندگاری بیشتری را در ذهن دانش آموزان و دانشجویان ایجاد می نماید.

مهارت برنامه نویسی، مانند هر مهارت ریاضی و محاسباتی دیگر، غالبا بر دو موضوع استوار است: استعداد و تمرین. اما متأسفانه به دلیل فراهم نشدن امکانات و شرایط آموزشی برای کودکان و نوجوانان، معمولا استعداد برنامه نویسی این افراد به شکل مناسبی ظهور و بروز پیدا نمی کند و در نتیجه، تا زمانی که در دانشگاه و یا سنین بالاتر فرصتی پیش نیامده باشد، این استعدادهای ناب، مغفول می مانند و زمینه رشد آن ها، فراهم نمی شود.

در مقاله زیر یک پزشک به این موضوع پرداخته و ابزارهای مختلف آموزش برنامه نویسی به کودکان را بررسی می کند.

ابزارهای آموزش برنامه‌ نویسی به کودکان و نوجوانان – کلیک کنید